แกรี เจมส์ เคฮิลล์ (อังกฤษ: Gary James Cahill; เกิด 19 ธันวาคม ค.ศ. 1985) เป็นอดีตนักฟุตบอลชาวอังกฤษ โดยก่อนหน้านี้เล่นในตำแหน่งเซ็นเตอร์แบ็กให้กับบอร์นมัท เขาอยู่ในสถาบันเยาวชนของแอสตันวิลลาตั้งแต่อายุ 15 ปี ก่อนจะถูกยืมตัวไปเล่นให้เบิร์นลีย์นานครึ่งฤดูกาลเมื่อปลายปี 2004 และลงเล่นในลีกนัดแรกในเกมที่ชนะนอตติงงัมฟอริสต์ 1-0
เขาลงเล่นไป 32 นัดรวมทุกรายการให้เดอะคลาเร็ตส์ พร้อมคว้ารางวัลผู้เล่นยอดเยี่ยมแห่งปีและดาวรุ่งแห่งปีที่เทิร์ฟมัวร์ ก่อนจะกลับมาเล่นให้ทีมชุดใหญ่ของวิลลาเมื่อปลายปี 2005 ในเกมที่ถล่มวีคอมบ์ไป 8-3 ในลีกคัพ แต่เขาต้องรอถึงเดือนเมษายนกว่าจะได้ลงเล่นในพรีเมียร์ลีก ในเกมที่บุกไปแพ้อาร์เซนอล 5-0
กองหลังรายนี้รักษาตำแหน่งในทีมไว้ได้ในฤดูกาลต่อมาภายใต้การคุมทีมของมาร์ติน โอนีล แต่หลังจากลงสนามในฤดูกาล 2007/08 ไปได้เพียง 2 นัด เขาถูกยืมตัวไปเล่นให้เชฟฟีลด์ยูไนเต็ดในเดอะแชมเปียนชิปอีกครั้ง โดยทำได้ 2 ประตูจาก 16 นัด
เดือนมกราคมปี 2008 เคฮิลล์ย้ายไปร่วมทีมโบลตันด้วยค่าตัว 5 ล้านปอนด์ และตั้งหลักในถิ่นรีบอคสเตเดียมได้อย่างรวดเร็ว ช่วยให้ทีมของแกรี เม็กสันรอดการตกชั้นไปได้
เคฮิลล์มีชื่อติดทีมชาติอังกฤษชุดยู 21 ตั้งแต่ต้นปี 2007 ก่อนจะมีชื่อติดทีมชาติชุดใหญ่สำหรับเกมฟุตบอลโลกรอบคัดเลือกกับคาซัคสถานในเดือนมิถุนายนปี 2009 แต่เขาต้องรอจนถึงเดือนกันยายนปี 2010 กว่าจะได้ลงสนามครั้งแรก เมื่อเขาถูกส่งลงสนามไปจับคู่กับจอห์น เทร์รี แทนไมเคิล ดอว์สัน ที่มีอาการบาดเจ็บ ในเกมที่สิงโตคำรามถล่มบัลแกเรียไป 4-0
ในเดือนมีนาคมปี 2011 เคฮิลล์ได้ลงตัวจริงให้ทีมชาติอังกฤษเป็นครั้งแรกในเกมอุ่นเครื่องกับกานา และทำประตูแรกในนามทีมชาติได้ในเกมเยือนบัลแกเรียเดือนกันยายน
บทความนักกีฬา ผู้ฝึกสอน หรือผู้เกี่ยวข้องในวงการกีฬานี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยเพิ่มเติมข้อมูล
